YOSEIKAN
Algemeen
Yo = doceren, ontwikkelen
Sei = waarheid, juiste
Kan = plaats
Yoseikan betekent vrij vertaald "de plaats waar de waarheid wordt gedoceerd", of meer praktisch gezien dat iedereen voor zichzelf moet ontdekken wat goed voor hem of haar is. Budo Yoseikan is een zelfverdedigingskunst die is ontstaan uit een combinatie van een groot aantal traditionele Japanse Budovormen. Budo Yoseikan verenigt elementen van: Aikido, Aikijitsu, Nihon Jujutsu, Judo, Karate, Kickboksen, Grappling, Kobudo, Kenjitsu en Iaijitsu. Door het combineren van de pluspunten van deze verschillenden Budodisciplines is Budo Yoseikan een complete zelfverdedigingskunst. De belangrijkste gedachte achter het Budo Yoseikan is dat iedereen zich met zijn mogelijkheden optimaal moet kunnen ontwikkelen. In deze visie worden alle verschillen in lichaamsbouw, motorische vaardigheden en geestelijke bekwaamheden gerespecteerd en bepaal je zelf langs welke weg je je wilt ontwikkelen. Budo Yoseikan biedt dan ook geen standaardoplossingen, maar een variëteit aan alternatieven waaruit jezelf een geschikte keuze kunt maken.
Yoseikan dojo in Shisuoka van binnen
Het logo van Budo Yoseikan Japan (en het logo van Budo Academy Physical, Ede) bestaat uit een afbeelding v
an een rivier aan de voet van een reusachtige berg. De betreffende rivier is de Abbe rivier die langs de Dojo van de grondlegger van Budo Yoseikan, Minoru Mochizuki (10e dan), stroomt. De rivier symboliseert de flexibiliteit en altijd veranderende natuur en structuur van Budo Yoseikan. De afgebeelde berg is Fuji Yama: de meest gewijde en hoogste berg in Japan. Deze ontzagwekkende berg is vanuit de Dojo in de verte te zien en symboliseert de moeilijkheid en perfectie van Budo Yoseikan. In het Yoseikan Aikido & Jujutsu logo staat de driehoek symbool voor Fuji Yama met de kanji (japans teken) voor do (weg) centraal. Dit betekent dat ondanks dat perfectie het doel is, dit niet het belangrijkste is, maar vooral de weg er naar toe. In de Yoseikan logo's snijdt de berg als het ware door de cirkel heen. Dit staat symbool voor het doorbreken van vaste vorm, het niet vastzitten en 'out of the box' denken.
Geschiedenis
De Yoseikan Dojo is in 1931 opgericht door Minoru Mochizuki Shihan in Shizuoka, Japan. Minoru Mochizuki werd in 1907 geboren uit een samurai-familie. Reeds op zesjarige leeftijd zette Minoru Mochizuki zijn eerste schreden in de wereld van het Budo. Zijn belangrijkste drijfveer vormde zijn wens om weerstand te kunnen bieden aan het getreiter door zijn zus. De lessen in Jujutsu bleken hiervoor een oplossing te zijn. Eenmaal aan het Budo verknocht geraakt, ontwikkelde zijn liefde voor het Budo met de jaren. Minoru Mochizuki streefde er steeds meer naar de zuiverste betekenis van de lessen van zijn meesters te vinden. Minoru Mochizuki volgde zijn lessen bij twee grootmeesters: Jigoro Kano (grondlegger van het Judo) en Morihei Ueshiba (grondlegger van het Aikido).
Jigoro Kano accepteerde hem als leerling in het hoofdkwartier van het Judo: de Kodokan Dojo. Kano nodigde regelmatig meesters van andere Budostijlen uit om in de Kodokan hun kennis te delen. Op die manier werd de Kodokan een belangrijk centrum voor Budo. Kyuzo Mifune, de hoofddocent van de Kodokan, trainde dagelijks met Minoru Mochizuki en samen gingen ze regelmatig op tournee naar scholen en universiteiten om de daar aanwezige clubs te trainen. Tevens bezochten ze andere Dojo’s om hun eigen kennis en vaardigheden te verrijken. Kyuzo Mifune was dermate deskundig dat hem de 10e Dan Judo is verleend en hij na de dood van Kano Sensei de leiding over de Kodokan-Dojo op zich nam.
In 1931 stuurde Kano Sensei Minoru Mochizuki naar Morihei Ueshiba. In deze Dojo trainde een scala aan eersteklas Budoka’s die allen bezig waren met het ontwikkelen van hun eigen specifieke stijl. Bovendien trainden er regelmatig Sumoworstelaars. Zo kwam Minoru Mochizuki wederom in aanraking met een grote verscheidenheid aan Budostijlen. Minoru Mochizuki werd Ueshiba’s belangrijkste leerling en hij ontving van van hem een certificaat van meesterschap in Daito Ryu Aiki Jitsu. Samen reisden ze door heel Japan om overal demonstraties te geven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Minoru Mochizuki naar Mantsoerije gezonden om daar als plaatsvervangend gouverneur te dienen. Gedurende deze periode gaf hij aldaar tevens les in de zelfverdedigingkunsten. Na de oorlog keerde hij terug naar Japan en zette de oorspronkelijke weg van zijn meesters voort. Toen Ueshiba hem vroeg of hij de Aikikai Dojo (hoofdschool Aikido) wilde overnemen, sloeg hij dit aanbod af omdat zijn ideeën inmiddels niet meer strookten met de veranderde ideeën van Ueshiba.
Yoseikan Budo (Hiroo Mochizuki)
Na jarenlang bij verschillende grootmeesters te hebben getraind vond Minoru Mochizuki dat het tijd was om zijn eigen methode te ontwikkelen. Hij begon met basistechnieken en kata (vaste bewegingsvormen) vanuit het Aikijitsu, Karate, Judo en Kobudo.Door het combineren van deze zelfverdedigingstijlen ontwikkelde hij een nieuwe zelfverdedigingskunst: het Budo Yoseikan. Het Budo Yoseikan kenmerkt zich door een compleet en veelzijdig scala aan technieken die de beoefenaars in staat stellen om hun kwaliteiten op een effectieve en efficiënte manier te gebruiken. De specialiteit van het Budo Yoseikan is sutemi waza (opofferingstechnieken), waarbij degene die de worp uitvoert zich laat vallen en het eigen lichaam op deze manier 'offert'. De benedenwaartse beweging wordt gebruikt om het lichaam van de ander te werpen.
In 1951 ging Minoru Mochizuki als vertegenwoordiger van de Kodokan en de Aikikai naar Europa en stichtte in Parijs een school. Hier demonstreerde hij als eerste in Europa het Aikido. Daarnaast gaf hij onder andere demonstraties in Karate, Judo, Iaijitsu en Bojitsu welke mede door zijn inspanningen wereldwijd bekend zijn geworden. Minoru Mochizuki was zelf niet altijd even consequent in de naam die hij gebruikte voor datgene wat hij doceerde. Diverse namen gingen rond, onder andere Yoseikan Aikido, Yoseikan Jujutsu, Yoseikan Aikijutsu en Yoseikan Shinto Ryu. De laatste jaren toen Minoru Mochizuki nog doceerde werd er in de Yoseikan Dojo altijd gesproken over Yoseikan Aikido. Eind jaren ‘80 en begin ‘90 werd er nog gegradueerd in Aikido, Jujutsu en Karate. Doordat Minoru Mochizuki veel in Europa kwam en later ook leraren naar Japan kwamen om bij hem te trainen heeft hij veel mensen beïnvloed. Hierdoor zijn leraren op basis van Minoru Mochizuki zijn leergang hun eigen weg in geslagen en hebben hun eigen stijl ontwikkeld. Het Tai-Jutsu, Nihon-Jujutsu en het Aikibudo zijn hier enkele voorbeelden van.
Hiroo Mochizuki Sensei heeft als oudste zoon van Minoru Mochizuki Shihan Budo met de paplepel ingegoten gekregen. Zijn all-round Budo opleiding kreeg hij natuurlijk van zijn vader, daarnaast heeft hij zeer intensief en op hoog niveau Karate beoefend. Hij was de eerste Japanner die Karate in Europa presenteerde. Het leven in Frankrijk beviel hem zodanig dat hij daar bleef wonen. Hij beoefende onder andere Savate, Boksen, Kickboksen, Aikido, Kenpo (stoten, trappen, stokken), Iaido, Karate, Jujutsu en Bajutsu. Op deze wijze ontwikkelde hij zijn eigen stijl die hij Yoseikan Budo noemde, precies andersom dan zijn vader. Kenmerkend aan deze stijl is de kleding: een blauwe jas, witte broek (met blauwe streep) en een blauw-wit geblokte band voor alle beoefenaars, ongeacht het niveau.
Hiroo Mochizuki geeft inmiddels al meer dan dertig jaar les in zijn Yoseikan Budo en houdt toezicht op het netwerk van alle Yoseikan Dojo’s in de wereld.
De Japanse stijl van Minoru Mochizuki verschilt qua visie niet van de moderne stijl van Hiroo Mochizuki. Vader en zoon hebben beiden de visie dat een stijl nooit moet stoppen om zich te ontwikkelen. Stopt men dit proces dan wordt een stijl statisch en gaat het ‘leven’ eruit. In Japan ligt de nadruk praktisch gezien meer op het judo, aikido, ju jutsu en de traditionele gewapende krijgskunsten. Bij de moderne stijl ligt de nadruk vooral op het karate, boksen en moderne vormen van wapentraining. De ‘Zwarte banders’ van de Japanse klassieke stijl dragen door hun zwarte band een rode streep, die de stijl onderscheidt van alle andere Budodisciplines.
De laatste jaren van zijn leven woonde Minoru Mochizuki bij zijn zoon Hiroo in Frankrijk, die hem samen met zijn gezin uitzonderlijk goed verzorgde. Op 30 mei 2003 is Minoru Mochizuki Shihan overleden. Hij is 96 jaar oud geworden en houder van de volgende graden:
- Menkyo kaiden Daito Ryu Aikijujutsu
- 10e dan Aikido "Meijin"
- 9e dan Nihon Jujutsu "Hanshi"
- 8e dan Judo "Hanshi" IMAF en Kodokan
- 8e dan Tenshin Shoden Katori Shinto Ryu
- 8e dan Iaido "Kyoshi"
- 5e dan Jodo
- 5e dan Kendo
- 5e dan Karate
Minoru Mochizuki Shihan wordt gezien als één van de grootste Budo/Martial Arts grootmeesters van de 20e eeuw. In zijn oude Yoseikan Dojo, aan de voet van de bergen in Shizuoka wordt zijn werk nog steeds voortgezet, nu onder de naam Seifukai. Budo Yoseikan is vandaag de dag wereldwijd, een veel beoefende Budo-discipline en wordt gedoceerd in 26 landen op 4 continenten.
In Nederland wordt Budo Yoseikan gedoceerd door Edgar Kruyning. Hij kwam in 1987 voor het eerst met Minoru Mochizuki in contact tijdens een Aikibudo-stage in Frankrijk van Alain Floquet. Sindsdien reist hij regelmatig naar de Yoseikan Dojo in Japan om zich verder in Budo Yoseikan te bekwamen. In 1995 leidden deze bezoeken tot officiële toestemming van Minoru Mochizuki Sensei persoonlijk om een zelfstandige Budo Yoseikan-branch in Nederland op te richten. Tevens heeft Edgar zeer nauw contact met de huidige grootmeester Hiroo Mochizuki. Naast de traditionele stijl is Edgar ook de vertegenwoordiger voor Nederland van de ‘moderne stijl’. In Nederland wordt het Budo Yoseikan gesplitst in het Yoseikan Jujutsu en Yoseikan Aikido.
Edgar Kruyning
Senshi op social media
